DAG 16,17: Uit het leven gegrepen: India

Heyhey!

Hier zijn we weer met enkele anekdotes, Uit het leven gegrepen: India. Na onze uitstap naar Dhaki, kunnen we weer volledig meedraaien met de dagelijkse activiteiten, zoals bijvoorbeeld verpleegkundig werk en ons kapot zweten wanneer we achter 20 kinderen tegelijkertijd aanhollen. Maar we vinden het allemaal geweldig...
Sophie en ik hebben maandag ook de kans gehad om mee te lopen met dr. Dipali, een gynaecologe. Dat was echt een hele ervaring. We hebben geleerd hoe we door middel van palaptie van de uterus kunnen berekenen hoeveel maanden een vrouw zwanger is. Ze gaf ons heel veel uitleg en het leek alsof we priveles kregen van een of andere professor...
Natuurlijk is niet alles zo rooskleurig als het lijkt, want de helft van de vrouwen die op controle kwamen bij dr. Dipali zijn vrouwen die abortus hebben gepleegd of willen plegen... En achter elke vrouw schuilt een ander verhaal en dan beseffen we pas hoeveel geluk wij hebben dat we in Belgie geboren zijn.
We werden deze week ook al enkele keren geconfronteerd met zaken die niemand van ons vier al ooit gezien heeft in Belgie. Zo zagen we maandag een man met lepra en gisteren een vrouw met borstkanker, maar in een stadium in Belgie gewoon niet bestaat. Het was al zo vergevorerd dat geen enkele hulp meer kan baten en de verpleegsters wisten ons met zekerheid te vertellen dat ze niet meer lang te leven hadden.
Voor de rest loopt alles hier zijn gewone gangetje, je leert de mensen, de kinderen en het land beter kennen en ondanks enkele kleine ergenissen (bijvoorbeeld tweeenhalf uur moeten wachten op een meeting die gecanceld wordt ;-) ) voelen we ons al bijna helemaal thuis! Misschien dat we nog een paar weekjes langer blijven :p
Maar dat zullen we die bezorgde ouders en ongeduldig wachtende vriendjes maar niet aandoen.

Tot de volgende!
Jelena, een slapende Lien & co